Ga naar hoofdinhoud

Blog kajakweekend Engeland 2019

Een groepje van Zeeuwse gronden is het weekend van 18 t/m 21 oktober in Engeland om te kajakken. Wat beleven zij daar allemaal? Je leest het hieronder terug!

22-10-2019

Na weer een koude korte nacht is dan echt onze laatste dag in Engeland aangebroken. Vroeg uit de veren om de oversteek te gaan wagen. Het is toch wel een cadeautje die extra dag, alles is dan wel vochtig, maar buiten is het droog, we hebben in een hotel mogen slapen en alsnog 2 dagen kunnen kajakken. Dus snel aan het werk want daar word je warm van.

Het opvouwen van een drie seconden tent blijkt echter hogere wiskunde… wat berekeningen en seconden verder is het dan toch gelukt. En nog wat seconden later konden we dan toch aan onze terugreis beginnen. Richting de boot elkaar even uit het oog verloren en bij het inchecken wat oponthoud. Bijna gaat het weer mis…  maar gelukkig zitten we in hetzelfde schuitje.

De terugreis verloopt voorspoedig. Zowel bij het in- als uitpakken maken vele handen licht werk en kunnen we snel nog wat eten voordat we dan echt afscheid moeten nemen. Wat was het weer een veelbewogen weekend, maar geen water is onze kajakploeg te diep. Een reis als een rollercoaster zoals Danny Vera zou zingen. Leren bloggen en vloggen en vooral genoten van het samen zijn en de prachtige omgeving.

Op naar een nieuw avontuur!

 

 

Bekijk de vlog van dinsdag hier:

21-10-2019

Ontwaken op een regenachtige morgen, zoals we ons Engeland voor vertrek hadden voorgesteld. Lekker warm in onze slaapzak nog enige twijfel om te blijven liggen en te genieten van het zachte getik van regendruppels. Toch maar de tent uit en broodjes halen om de dag goed te beginnen.

Vandaag het laatste stukje van de Medway, eerst een stukje stroomopwaarts om ons daarna rustig  af te laten zakken. Weer een prachtige route langs de mooie Engelse natuur van Maidstone met idyllische taferelen en hier en daar een zwaan die uit je hand eet. De sfeer zit er nog steeds goed in ondanks de regen, de kou wordt dan ook al snel vergeten als we terug op de camping zijn om van een warme douche te genieten.

Na het opladen van onze batterij gaan we ‘s avonds weer op pad. Met de charmes van onze mannelijke begeleiders weten we een heerlijke pizza te scoren om uiteindelijk in een pub te belanden met een ontzettend vage kakofonie aan geluiden. Is dit een band of een fata morgana? Misschien wordt het dan toch tijd om naar bed te gaan.

 

 

 

 

Bekijk de vlog van maandag hier:

Geschreven door Marcel, Steef en Samantha

20-10-2019

Na een koude nacht was het dan eindelijk zover, dag 3 weliswaar, maar onze eerste tocht met de kajak. Goed voorbereid na een echt Engels ontbijt, trokken wij ten strijde om de Medway voor het eerst te trotseren.

Ook vandaag stonden poortjes en obstakels centraal. 7 obstakels met ieder 2 routes, was het nou links of rechts aanhouden? Kiezen was niet nodig want 1 van de 2 was afgesloten… jawel met een poortje. Maar ons Zeeuwen zijn erg Grondig en gingen niet links of rechts, niet boven maar juist onderlangs. Het ging niet zonder slag of stoot. Zelfs na 1 geval, van een kajak naar een roeiboot. Duikboten mochten natuurlijk ontbreken en na wat hooswerk waren we bijna aan de kou bezweken. Aangezien we niet in het zicht van de haven wilden stranden, gingen we dapper door. De snelheid een tandje bij, de stemming er nog goed in, hebben we de laatste kilometers volbracht.

Wat verkleumd de kajaks ingeladen om snel naar de camping te vertrekken en zo te genieten van een warme douche en een stevige maaltijd. Moe, gestreden, maar voldaan deze prachtige dag afgesloten. Op tijd naar bed om morgen weer een nieuw avontuur aan te gaan.

Geschreven door Mario en Samantha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bekijk de vlog van zondag hier:

19-10-2019

Een nieuwe dag in het vasthoudende Frankrijk… hadden we de wekker nou wel of niet gezet? Vroeg uit de ganzenveren met heel wat op ons lever, om water te koken voor de instant koffie en een nieuwe poging te wagen die langverwachte overtocht te maken.

Nog een beetje hotel de hotel, langs de indrukwekkende muren op weg naar poort 1… Waar eerder de douane de poot stijf hield leken ze dit maal wel met het juiste been uit bed gestapt. Maar is dat aan deze grenzen nou juist het linker- of het rechterbeen? Bij poort 3 enige twijfel, echter hadden ook wij een poot om op te staan en mochten we naar (D)over(kant).

Eindelijk op het schip, alleen had niet iedereen de zeebenen ondergebonden, ook die problemen gingen overboord. Nieuwe ronden, nieuwe kansen, dus niet rechts- maar linksom hebben we uiteindelijk toch voet op Britse Gronden kunnen zetten.

Rond de middag bereikten we de camping, de stemming zat er nog steeds goed in. No Brexit voor ons, maar een heerlijke zelfgemaakte hamburger. Tent opgezet, wij opgeruimd en op zoek naar een British pub. Geholpen door Misses Stippy de middag afgesloten om onze weg te vervolgen naar de camping voor warme maaltijd en een kringgesprek rond het kampvuur waar de vonken weer vanaf sprongen…

Geschreven door Mario en Samantha

Bekijk hun vlog van zaterdag hier:

 

18-10-2019

Het was vroeg, daar was iedereen het wel over eens. Snel nog wat thee en koffie, een laatste spanbandje en daar ging de kajakploeg richting Engeland…

Tenminste, dat was de bedoeling.

De reis verliep voorspoedig, geen file, af en toe wat regen en geen vluchteling te zien. In Calais (Frankrijk) aangekomen werden we welkom geheten door hoge hekken met prikkeldraad, dit om eventuele verstekelingen buiten te houden. Het bleken niet onze voornaamste obstakels. Waar we bij de eerste controlepost nog gebruik konden maken van de charmes van Samantha bleek bij de tweede controlepost dat we een minderjarige onder ons hadden, deze niet vol(ge)wassen persoon moest dus eerst toestemming vergaren van haar thuisfront. Na wat officiële vragen en toch nog een onverwachte vluchteling die vanonder een bus gehaald werd, mochten we verder. Dachten wij…

Ook bij de derde controlepost werden we uitgebreid gecheckt. Dit maal geen vluchteling, geen minderjarige, maar…ja hoor…Obli, de hulphond van Steef.

Dit zou voor een prikkie, opgelost kunnen worden, maar Obli had een incubatietijd van 24 uur. Dit mocht de pret niet drukken. Hup, naar de dierenarts en op zoek naar een slaapplaats.

De tickets werden omgeboekt, de slaapplaats werd gevonden. We waren inmiddels al in de middag aangekomen, dus tijd voor een borrel en een strandwandeling.

Lekker uitgewaaid konden we aanschuiven aan een lekker 3-gangen diner. Zo konden we de dag toch nog goed afsluiten.

Bekijk hun vlog van de vrijdag hier:

Back To Top